Die diagnose kreeg ze op haar vijftiende, en vier jaar later opnieuw. Laura wordt na een lang en zwaar behandeltraject genezen verklaard. Ze pakt haar leven weer op waar ze gebleven was: na haar vwo gaat ze studeren in Amsterdam. Maar dan keert de ziekte terug. De prognose is ongewis, haar levensverwachting beperkt. Nogmaals loodzware behandelingen ondergaan wijst Laura af. Ze gaat voor kwaliteit van leven. Niet met een bucket list, maar ‘gewoon’, met haar vrienden en haar familie, en in haar werk. Zoals ze zelf zegt, ervaart ze haar leven nu juist heel intens. Laura’s ziekte brengt niet alleen rampspoed, maar ook de mogelijkheid om te genieten van de tijd die haar nog rest. Haar leven is ‘in goud veranderd’.
Onderwerpen