Het was hevig en dramatisch. Ik was een laatbloeier die opeens ontdekte dat een ijskoude borrel heel wat warmte leek te geven. Ik weet niet waarom ik ermee begon en zeker niet waarom ik er niet meer mee kon stoppen. Ik weet wel dat ik steeds stommere dingen ging doen. Gelukkig had ik – achteraf pratend – na drie jaren mijn buik ervan vol (dat was me ook aan te zien). “Iets”, dat ik echt niet kan benoemen, deed me bellen naar AA. Ik zou nog twee dagen moeten wachten om naar een groepsavond te kunnen gaan. Nog twee dagen drinken; maar dat waren de laatste. Ik weet niet wat ik van AA verwachte; wel dat ik de afgelopen jaren van AA heb gekregen. Elke dag een nieuwe dag die helemaal van mij is en niet meer van de drank. Elke dag een nieuwe leerdag, een nieuwe levenservaring. Mijn nuchterheid is doorgaans een groots festijn; het is een belevenis om elke dag tevreden mee te zijn.
Onderwerpen