Nooit had IK nu eens geluk. Behalve als ik in het weekeinde met mijn vrienden op stap ging. Vrijdag en zaterdag scheen de zon. Zondag werd alweer behoorlijk duister en de rest van de week was zwart, pikzwart. Totdat ik besloot mijn werkdagen ‘s avonds wat op te fleuren. Dat dacht ik tenminste. De kenners kunnen het al raden. Na verloop van tijd wilde de zon zelfs in het kleinste glaasje niet meer schijnen. Toen ben ik naar de AA gevlucht. Dat is nu zo’n zes jaar geleden. Van vechten tegen de drank kwam ik tot aanvaarden van mijn problemen; heel veel leren en zelfs een beetje genieten. Nog steeds heb ik zwarte dagen, maar die zijn nog altijd een stuk vrolijker dan die zonnige dagen van vroeger.
Onderwerpen